Instrukcja blokowa¶

W języku C, a zarazem także w językach Java i Objective C, rolę instrukcji blokowej, realizowanej w języku Python poprzez dwukropek i wcięcie wierszy kodu stanowiących blok, pełnią nawiasy klamrowe {} . Ze względu na przejrzystość, blok zwyczajowo zapisuje się tak, że każda instrukcja jest w oddzielnym wierszu

{
   <instrukcja 1>;
   <instrukcja 2>;
   <instrukcja 3>;
}

ale nie jest to oczywiście żaden wymóg. Wymogiem jest natomiast oddzielanie instrukcji średnikami. W obu językach miejsca łamania linii nie mają takiego znaczenia jak w języku Python. Struktura programu jest określona przez nawiasy klamrowe i średniki. Z wyjątkiem dyrektyw preprocesora, cały program mogłby być zapisany w jednym wierszu. Podobnie jak w języku Python, blok będzie definiował zarówno zasięg instrukcji sterujących, jak i zasięg definicji funkcji, czy klas. Analogiczny jak w języku Python będzie także relacja instrukcji blokowej z zakresem zadeklarowanych w tym bloku zmiennych.