Wstęp¶

Opracowanie stanowi „primer” programowania w językach Java i Objective-C dla studentów po kursie programowania w języku Python i ma na celu zapoznanie studentów ze składnią tych języków związaną z koncepcjami, które są im znane z kursu programowania w języku Python, w zakresie koniecznym do wykonania ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu Programowanie aplikacji mobilnych.

Pod koniec lat sześćdziesiątych i we wczesnych latach siedemdziesiątych w AT&T Bell Labs powstał język C. Został stworzony przez zespół którego najbardziej znaczącą postacią był Dennis Ritchie, z myślą o wykorzystaniu go do napisania nowej implementacji systemu operacyjnego UNIX. W 1978 roku ukazał się podstawowy podręcznik napisany przez Briana Kernighana i Dennisa Ritchie (The C programming Language) będący nieformalną specyfikacją tego języka (tzw. K&R C), aż do roku 1988 - kiedy ukazało się drugie wydanie tej książki zawierające tzw. specyfikację ANSI C. W latach 1979 roku Bjarne Stroustrup rozpoczął prace nad włączeniem koncepcji programowania obiektowego do języka C (motywowane językiem Simula) zakończone wydaniem, w 1985 roku, referencyjnego podręcznika tego języka (The C++ Programming Language). Obecnie C++ jest niemal ścisłym nadzbiorem języka C, co oznacza że program w języku C jest jednocześnie programem w języku C++. Alternatywne podejściem do koncepcji obiektowości w języku C, wykorzystujące styl języka Smalltalk, jest język Objective-C, stworzony także we wczesnych latach osiemdziesiątych przez Brada Coxa i Toma Love. Język Objective-C jest dokładnie nadzbiorem języka C. W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, powstał język Java i nieco później C# - obydwa będące rozwinięciem C++. Objective-C zyskał znacznie na znaczeniu ze względu na wykorzystanie go do programowania aplikacji mobilnych dla systemu iOS, a języka Java - ze względu na programowanie aplikacji dla systemu Android.