Programowanie zorientowane obiektowo¶

Python jest językiem programowania obiektowo orientowanego. Oznacza to, że Python wspiera funkcjonalności programowania obiektowego (OOP) <http://en.wikipedia.org/wiki/Object-oriented_programming>`__ .

Początki programowania obiektowego sięgają lat 60-tych XX wieku, ale dopiero od połowy lat 80-tych można zakwalifikować je jako paradygmat programowania wykorzystywany do tworzenia nowego oprogramowania. Zostało ono stworzone w odpowiedzi na gwałtowny wzrost rozmiarów i stopnia skomplikowania aplikacji systemowych oraz aby ułatwić ich modyfikowanie w czasie.

Dotychczas większość programów, które pisaliśmy opierała się o technikę programowania proceduralnego które skupia się wokół funkcji (procedur) jako podstawowych bloków poleceń przetwarzających dane. W programowaniu obiektowym, główny nacisk kładzie się na tworzeniu obiektów, które wiążą w sobie jednocześnie dane, jak i funkcjalności. Zazwyczaj każda definicja obiektu koresponduje z przedmiotem, koncepcją, istniejącymi w świecie rzeczywistym, a działania, jakie można wykonać na tym obiekcie można odnieść do interakcji w rzeczywistości.