Proste tablice¶

Jedną z zalet pętli jest możliwość generowania danych tablicowych. Zanim komputery stały się wszechobecene ludzie musieli obliczać wartości logarytmów, sinusów czy kosinusów, lub innych funkcji matematycznych ręcznie. Aby ten proces usprawnić, książki matematyczne zawierały długie tablice zawierające wartości tych funkcji. Tworzenie takich tablic było zarówno powolne jak i nudne, zawierały też one całą masę błędów.

Kiedy komputery pojawiły się na scenie, jednymi z pierwszych reakcji były „Ale super! Teraz możemy używać komputera do wygenerowania tablic, więc nie będzie już więcej błędów!”. Okazało się to prawdą, ale tylko na krótką metę. Niedługo póżniej komputery i kalkulatory stały się na tyle powszechne, że tablice stały się po prostu zbędne.

No, prawie zbędne. W przypadku niektórych operacji, komputery używają ztablicowanych wartości aby otrzymać przybliżone odpowiedzi. Później wykonywane są dodatkowe obliczenia aby poprawić to przybliżenie. W niektórych przypadkach pojawiały się błędy w używanych tablicach. Najsłynniejszy z nich pojawił się w tablicy procesora Intel Pentium wykorzystywanego do obliczania dzieleń zmiennoprzecinkowych.

Pomimo tego, że tablica potęg liczby 2 nie jest obecnie tak użyteczna jak była drzewiej, wciąż służy jako bardzo dobry przykład iteracji. Poniższy program drukuje sekwencję wartości liczbowych w lewej kolumnie oraz wartość liczby 2 podniesionej do potęgi danej liczby w prawej kolumnie:

Ciąg znaków '\t' oznacza tabulację. Znak backshlash w '\t' oznacza znak modyfikacji (znak ucieczki). Znaki modyfikacji używane są do reprezentacji niewidzialnych znaków, takich jak tabulacje lub nowe linie. Sekwencja '\n' oznacza nową linię.

Znak modyfikacji może wystąpić w dowolnym miejscu ciągu znaków. W powyższym przykładzie, znak tabulacji jest jedynym znakiem w ciągu. Jak myślisz, jak reprezentowany będzie znak backslash w ciągu znaków?

W momencie gdy ciągi znaków wyświetlane są na ekranie, niewidzialny znacznik, nazywany kursorem pamięta gdzie wyświetlić kolejny znak. Po wykonaniu komendy print, kursor zwyczajowo przechodzi do początku kolejnej linii.

Znak tabulacji przesuwa kursor w prawo dopóki nie dotrze do jednego z miejsc gdzie kończy się tabulator. Tabulatory są użyteczne gdy chcemy ustawić tekst porządnie wyjustowany, zupełnie jak w powyższym programie. Właśnie z powodu znaków tablulacji pomiędzy kolumnami, położenie drugiej kolumny nie zależy od ilości cyfr liczby widniejącej w pierwszej kolumnie.

Sprawdź swoją wiedzę