Pomiar charakterystyk przejściowych wzmacniacza sumującego, wzmacniacza różnicowego, oraz stabilizatora napięcia¶
Cel ćwiczenia¶
Praktyczne zapoznanie się ze sposobem działania wzmacniacza sumującego, wzmacniacza różnicowego, oraz stabilizatora napięcia.
Wymagane wiadomości¶
- Podstawy obwodów elektrycznych prądu stałego.
- Wzmacniacz operacyjny w obwodach prądu stałego
- Podstawowe konfiguracje wzmacniaczy napięciowych opartych na wzmacniaczach operacyjnych.
Wprowadzenie¶
W oparciu o wzmacniacze operacyjne można budować różne układy funkcjonalne przeznaczone do analogowego przetwarzania sygnałów. Szczególna rolę w tej dziedzinie zajmują układy wzmacniaczy napięciowych jako analogowe sumatory napięć wejściowych. Podstawowy schemat takiego układu przedstawia rys. 1.
Podobnie jak w przypadku wzmacniacza odwracającego, zależność napięcia wyjściowego od napięć wejściowych znajdujemy rozpisując I prawo Kirchhoffa (prądowe) dla węzła wejścia odwracającego „-” wzmacniacza operacyjnego:
Zatem układ realizuje sumowanie (ze znakiem ujemnym) napięć wejściowych w stosunkach określonych przez stosunek rezystora w pętli sprzężenia zwrotnego oraz rezystora wejściowego.
Innym układem, szeroko stosowanym w technikach pomiarowych jest tzw. wzmacniacz różnicowy który służy zazwyczaj jako stopień wejściowy układów dopasowujących sygnały z sensorów do torów pomiarowych. Schemat wzmacniacza różnicowego przedstawiony jest na rys. 2.
Rozpisując I prawo Kirchhoffa osobno dla węzłów wejść „+” i „-” oraz oznaczając ich potencjały jako odpowiednio \(U^{+}\) oraz \(U^{-}\) możemy znaleźć zależność napięcia wyjściowego od napięć wejściowych \(U_1\) oraz \(U_2\):
Gdy \(R_2/R_2\) jest równe \(R_4/R_3\) to
Właściwości regulacyjne wzmacniaczy operacyjnych można wykorzystać do np. konstrukcji układu stabilizatora napięcia, jak na rys. 3.
Układ działa w ten sposób, że stabilizuje napięcie \(V_{stab}\) niezależnie od wartości napięcia niestabilizowanego \(+V_{DC}\) oraz obciążenia prądowego. Realizowane jest to przez objęcie pętlą ujemnego sprzężenia zwrotnego tranzystora \(Q\), w rezultacie czego otrzymujemy wtórnik n napięciowy powtarzający napięcie diody Zenera.
Przebieg ćwiczenia¶
Przygotować i przetestować program, napisany w środowisku LabView z wykorzystaniem modułu pomiarowego MyDaq, umożliwiający zadawanie dwóch napięć wejściowych oraz pomiar napięcia wyjściowego badanego układu.
Skonfigurować układ wzmacniacza sumującego (rys. 4) i połączyć go z modułem MyDaq. Dobrać rezystory \(R_1\), \(R_2\) i \(R_f\) tak, by układ realizował funkcję \(U_{wy}=-(U_1+2*U_2)\).
Dla 10-ciu różnych kombinacji napięć wejściowych (z zakresu :math:pm 2 V`) zmierzyć napięcie wyjściowe. Sporządzić odpowiednia tabelę, a otrzymane wartości napięć wyjściowych porównać z wartościami teoretycznymi.
Skonfigurować układ wzmacniacza różnicowego (rys. 5) i połączyć go z modułem MyDaq. Dobrać rezystory \(R_1\), \(R_2\), \(R3\) i \(R_4\) tak, by układ realizował funkcję \(U_{wy}=2(U_2-U_1)\).
Dla 10-ciu różnych kombinacji napięć wejściowych (z zakresu \(\pm 2 V\)) zmierzyć napięcie wyjściowe. Sporządzić odpowiednia tabelę, a otrzymane wartości napięć wyjściowych porównać z wartościami teoretycznymi.
Skonfigurować układ stabilizatora napięcia (rys. 6) i połączyć go z modułem MyDaq. Dobrać wartość rezystora \(R_1\) do mocy diody Zenera o napięciu \(4.7 V\). Dobrać wartość rezystora bazy \(R_b\), biorąc pod uwagę współczynnik wzmocnienia tranzystora oraz maksymalny prąd stabilizatora \(100 mA\). Układ stabilizatora należy zasilać z zasilacza stałoprądowego o regulowanej wartości napięcia. Dobrać wartość rezystora obciążenia \(R_0\) tak, by prąd obciążenia wynosił \(100 mA\).
Określić minimalne napięcie zasilacza, przy którym napięcie wyjściowe jest stabilizowane.
Zbadać jakość stabilizacji napięcia wyjściowego przy różnym obciążeniu prądowym równym \(1\), \(10\), \(100 mA\). Zestawić w tabeli odpowiednie wielkości.
Opracowanie wyników¶
W sprawozdaniu należy:
- opisać przebieg ćwiczenia,
- zestawić otrzymane wyniki w formie tabel i przedyskutować je w kontekście teoretycznych, oczekiwanych wartości
Literatura¶
[Hempowicz2004-2] | P. Hempowicz, R. Kiełsznia, A. Piłatowicz, J. Szymczyk, T. Toborowski, A. Wąsowski, A.Zielińska, W. Żurawski, Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, WNT, Warszawa 2004 |
[Stacewicz1994-2] | T. Stacewicz, A. Kotlicki, Elektronika w laboratorium naukowym, PWN, Warszawa 1994. |
[Horowitz1995-2] | P. Horowitz, W. Hill, Sztuka elektroniki, WKŁ, Warszawa 1992, 1995. |
[Tietze1996-2] | U. Tietze, Ch. Schenk, Układy półprzewodnikowe, WNT, Warszawa 1976, 1987, 1996. |
[Sledziewski1984-2] | R. Śledziewski, Elektronika dla fizyków, PWN, Warszawa 1984. |